Po tym jak poszedł się położyć przez chwile myślałam. Czyli na taki wiek wygląda moja dusza, tak...? Mimo wszystko, to za mało. Jako wyrocznia powinnam mieć duchowe dużo więcej lat. Przez całe moje życie brakowało mi jakiegoś elementu, który był potrzebny. Dlatego to się nie udawało.
Musiałam się go zapytać. Może wie coś więcej...
Podążyłam za nim. Już spał. Postanowiłam poczekać. Usiadłam obok niego, i czekałam. Ale, po jakimś czasie coś mnie tak zmuliło.... Zasnęłam.
Obudziłam się czując, że ktoś się na mnie gapi. Trwało to już jakiś czas, ale dopiero teraz zachciało mi się otwierać oczu. Ale jak już się zmusiłam...
W panice odskoczyłam, zjechałam z łóżka i wylądowałam na podłodze. Czułam, że mam twarz jak burak. A Rin gapił się na mnie bez słowa. Aż moje pytanie całkiem wyleciało mi z głowy...
< Rin? Ja ci dam jamnika! >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz