Wiedziałam już, że po prostu po raz pierwszy w życiu się załamałam. Musiałam wreszcie to wszystko z siebie wyrzucić. Gdy się tak do niego tuliłam, czułam się dobrze jak nigdy. Zachciało mi się spać. Było jeszcze dość jasno, wiec raczej zdążyłabym obudzić się przed nocą. Gdybym obudziła w nocy... Pewnie czekałby mnie atak paniki. Tak, bałam się ciemności. Musiałam mieć przy sobie chociaż małe źródło światła.
Skuliłam się i przytuliłam do niego mocniej. Zamknęłam oczy. Co jakiś czas czułam jego palce na policzku albo we włosach, a również jego wzrok na sobie. Czułam się po prostu bezpiecznie. Zasnęłam, a lekki uśmiech przez łzy wpłynął mi na usta.
< Rin? Wybacze, ale jakoś to rozwiń :3 >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz