Zdziwiłem się, chociaż to sformułowanie było bardzo łagodne. Znowu zamarłem, nie wiedząc co zrobić. Położyłem jednak niepewnie dłoń na złączeniu jego szyi z ramieniem i wbiłem w nie paznokcie. Miałem gdzieś w głębi głowy nadzieję, że się odsunie, ale raczej nie miałem na to szansy. Oddałem niepewnie pocałunek, ale po chwili odepchnąłem go. Powiedziałem szeptem:
- Nie... Nie rób tego teraz, bo zaraz się popłaczę.
Próbowałem się przecisnąć, by nie być blisko niego, ale on mnie powstrzymał, przytrzymując moje ramiona. Spuściłem głowę, a moje włosy zasłoniły moją twarz. Nie wiem dlaczego, ale wtuliłem się w niego desperacko. Nie rozumiałem wtedy niczego, ale zbyłem moją niewiedzę. Po dłuższym czasie westchnąłem i odsunąłem się od niego. Próbowałem wstać, lecz...
< Aakira? Pisanie wychodzi mi beznadziejnie >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz