Szukałem wymówki, żeby go nie puścić...
I na pomoc przyszło mi moje lenistwo.
Odchyliłem się do tyłu, wyciągając się w strone stolika. Hime z cichym okrzykiem został rozciągnięty na mojej piersi, a kot skorzystał z okazji i przeniosł się na kanapę. Siedzieliśmy już tylko we dwoje.
Spod stolika wyciągnąłem zamkniętą butelkę wody. Ponownie usiadłem, tym razem już z Księżniczką na kolanach. Nie miałem jednak w tym żadnych ukrytych czy niecnych zamiarów.
- Proszę bardzo. - odkręciłem butelkę i podałem mu ją, po czym szczelnie objałem go w pasie i ponownie zacząłem głaskać po plecach...
< Księżniczko? >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz